Afstand vandaag: 101km. Afstand totaal: 1873km.
Hoogtemeters vandaag: 779. Hoogtemeters totaal: 14057
Het weer: zonnig, 27 graden, wind in de rug en soms van zij
Makkelijkste dag in Spanje: vandaag
Leukste plek om te lunchen: Lillo
Mooiste bloem: toch weer die klaproos
Vandaag zou er een makkelijke dag op het programma staan. Ok, ik moest wat klimmen, maar verder niet al te veel gedoe. Na een kleine douche haalde ik wat lekkers bij de bakker aan de overkant van de straat. Ze hadden er zelfs koffie! Terug in de kamer bleek er een flinke scheut melk in te zitten, helaas. Zonder koffie maar met een volle buik vertrok ik. Het was helemaal niet zo fris als de afgelopen paar dagen dat ik vertrok. Het warmt op, en de komende dagen gaat het richting de 35 graden.
De eerste stop maakte ik bij een veld vol pistache bomen. De bomen van deze net aangeplante plantage hadden al kleine vruchtjes. Ik wist wel hoe de bomen eruit zagen, maar had nog nooit gezien dat ze op deze manier vrucht dragen. Leuk! De route ging verder en ik kwam langs een prachtig uitzichtpunt. Na een foto en tijdens de plaspauze bedacht ik me dat ik wel eens minder mooie uitzichten had gehad tijdens een plaspauze.
De weg liep naar beneden, een flinke afdaling lag op me te wachten, maar ik wist dat ik daarna hetzelfde aantal hoogtemeters weer omhoog moest. Echt genieten kon ik er daarom niet van, want de afdaling was lang en stijl met van die haarspeldbochten. Toch was het gaaf om zo naar beneden te racen, ik voelde me af en toe net een wielrenner in de Vuelta. Zoals gezegd moest ik daarna weer omhoog. Het was toch nog een pittig klimmetje ondanks deze ‘rustdag’. Eenmaal boven had ik weer een schitterend uitzicht. Ik maakte wat foto’s en fietste naar Villatobas.
In Villatobas ging ik naar de bouwmarkt. Nou ja, bouwmarkt. Het was meer een klein winkeltje wat volledig volgepropt was met alles wat je ook in een bouwmarkt kunt kopen. Tijdens het inpakken was ik namelijk mijn multitool vergeten. Ik heb er twee, en bij alle twee heb ik gedacht dat de ander al in mijn tas zou zitten. Stom natuurlijk! Gelukkig had ik het tot nu toe nog niet nodig gehad. Omdat mijn stuur straks van mijn fiets moet om met de bus mee te kunnen van Tarifa naar Marbella besloot ik hier alvast een inbusset te kopen. De aardige eigenaar begon een praatje. Voor ik het wist stonden er nog een aantal mensen naar mijn verhaal te luisteren. Zo goed en zo kwaad als het ging, in mijn beste Spaans. Het was leuk de verbazing te zien. Iedereen wenste me succes, en net toen ik wilde vertrekken kwam de vrouw van eigenaar aanlopen met een zak cakejes. Er zaten er wel zeven in! Heerlijk, die lust ik wel tijdens het fietsen. Ik bedankte haar hartelijk en met goede moet vertrok ik. Op weg naar Lillo.
De eigenaar van het winkeltje had me al gewaarschuwd. De weg naar Lillo is slecht. Dat kon wel zo zijn dacht ik, maar ik was de rit van een paar dagen geleden nog niet vergeten. Zo slecht kon het toch niet zijn. Het bleek in het midden te zitten, de man had zeker niet gelogen want er zaten overal grote putten in de weg, maar zo slecht als de gravel paden rondom het windmolenpark was het ook niet. Onderweg moest ik twee keer een dal in en weer stijgen. Het was leuk om te doen, al was het dalen wel lastig vanwege al die putten. Wat krijgt die fiets toch klappen af en toe. Gelukkig kan ik alles nu weer vastzetten met die nieuwe inbusset, als het moet. In Lillo at ik mijn stokbrood met chorizo op. Even lekker uitpuffen na die slechte weg. Ik maakte een foto van het bordje (toch leuk dat ze dat plekje bij Antwerpen naar dit stadje hebben vernoemd, het zal wel iets met de 80 jarige oorlog te maken hebben) en vervolgde mijn weg. Net buiten het stadje fietste ik langs een klein zoutmeer. Het was opgedroogd en dus zo wit als sneeuw.
De weg naar Madridejos was recht en saai. Saai is misschien een verkeerd woord, want als je me uit Veere direct op deze weg had gezet had ik mijn ogen uitgekeken. Er stonden amandelbomen in de berm, de tijm stond in bloei en overal zie je klaprozen. Weer die klaprozen, het zijn er zoveel maar ik blijf ze geweldig mooi vinden. De wijngaarden worden afgewisseld door olijfgaarden of pistache plantages. Eigenlijk is het gewoon prachtig natuurlijk! Aangekomen in Madridejos dronk ik wat en wilde ik inchecken. Bij het appartement werd niet open gedaan. Ik belde de eigenaar maar hij vertelde ik dat ik naar een hotel moest gaan. Het Suenos del Quijote was ook van hem, het was een oude meelfabriek. Daar aangekomen maakte Angel de deur open. Hij vertelde het verhaal van zijn oom die vorig jaar op 57 jarige leeftijd was overleden aan A.L.S. Daarom wilde hij zo graag dat ik in zijn mooie hotel kwam overnachten. Het was aandoenlijk om te zien hoe hij over zijn oom vertelde, en het herinnerde me eraan dat ik deze tocht niet voor mijzelf, maar voor anderen fiets. Natuurlijk vind ik het een avontuur, en geniet ik van de omgeving, van het eten en van de mensen. Maar uiteindelijk draait het om het verwerven van geld voor onderzoek naar MS, het was goed om daar even bij stil te staan.
Na een heerlijke douche liep ik het stadje in om wat lekkers te kopen. Ik had best wel trek, maar het restaurant wat werd aanbevolen gaat pas om kwart over acht open. Daarom schrijf ik nu alvast mijn blog, dan kan ik straks met een volle maag gaan slapen.
Het was een lekkere dag, mijn benen deden geen zeer en ik had nog best wat energie over. Op drie kwart van deze fietstocht heb ik nog vijf dagen te gaan. Zoals het er nu naar uit ziet ga ik het redden, tenzij er iets vreemds gebeurt. De komende twee dagen zullen wel gaan. Daarna komen de twee zwaarste dagen van deze fietstocht vanwege de hoogtemeters. Ook de hoge temperatuur en de windrichting die veranderd zullen deze laatste dagen enorm pittig maken, maar ik ga er alles aan doen om Tarifa te halen. Ik ben niet voor niks al zover gekomen!
Hé, Martijn, wat een lekkere dag was dit voor je zeg! Dag 15 alweer! Het is fijn om te lezen dat je benen het goed blijven doen, en dat je nog steeds geniet, ook al vind je het af en toe wat aan de saaie kant😅. Fijn ook dat je zo hartelijk ontvangen bent, ieder mens heeft zijn eigen verhaal, mooi dat je deelgenoot gemaakt bent. Lekker uitrusten 😘.